حسابداری
طبقه بندي نسبتهاى مالى چگونه صورت مى گيرد؟
نسبت ها را به چهار گروه طبقه بندی کرده اند
1) نسبت های نقدینگی
2) نسبت های فعالیت
3) نسبت های سرمایه گذاری
4) نسبت های سودآوری
طبقه بندی نسبت های مالی, نسبت های نقدینگی, نسبت های فعالیت, نسبت های سرمایه گذاری, مطالبات واحد تجاری, نسبت های سودآوری, موفقیت واحد تجاری, تعیین نسبت سود به فروش, بازده فروش, بازده ارزش ویژه, بازده دارایی, بازده سرمایه
✅نسبت های نقدینگی:
نسبت نقدینگی به نسبتی اطلاق می شود که توانایی واحد تجاری را در واریز بدهی های کوتاه مدت نشان دهد.
✅نسبت های فعالیت:
هرگونه کسری که در صورت آن مبلغ فروش واحد تجاری و در مخرج آن یکی از اقلام ترازنامه آمده باشد نسبت فعالیت نامیده می شود. تنها درمورد موجودی جنسی بهتراست بجای رقم فروش، بهای تمام شده کالای فروش رفته بکار رود. نسبت های فعالیت، کارایی مدیران را در کاربرد دارایی ها (منابع مالی در اختیار مدیران) نشان می دهند.
✅نسبت های سرمایه گذاری:
نسبت هایی را نشان می دهند هرگاه عملیات واحد تجاری زیان ببار آورد و کار به تصفیه بکشد، تا چه اندازه طلبکاران و وام دهندگان به آن واحد تجاری به مطالبات خود می رسند، نسبت های سرمایهگذاری می نامند. در ضمن، نسبت های سرمایه گذاری طرز ترکیب سرمایه شرکت را به معنی اعم آن که کلیه منابع مالی را در بر می گیرد نشان می دهد. به عبارت دیگر نسبت های سرمایه گذاری آنچه را به صاحبان سهام (سرمایه) تعلق دارد با سرمایه گذاری های دیگران در واحد تجاری می سنجد. نسبت های مذکور معمولا از تقسیم بدهی جاری، بدهی بلند مدت و یا کل بدهی به ارزش ویژه به دست می آید.
✅نسبت های سودآوری:
همچنان که عنوان دلالت دارد، هدف از کاربرد نسبت های سودآوری تعیین میزان موفقیت واحد تجاری در کسب سود است. موفقیت در کسب سود را از تعیین نسبت سود به فروش یا دارایی ها و یا از راه سنجش سود با سرمایه گذاری صاحبان سهام در واحد تجاری به دست می آورند و بسته به مورد مقایسه، آن را بازده فروش، بازده ارزش ویژه، بازده دارایی و یا بازده سرمایه در گردش می نامند.