🌀درستکاری:انتظار می رود حسابرسان به شیوه‌ای صادقانه با پشتکار و مسئولانه به حسابرسی بپردازند.آن‌ها باید از الزامات قانونی حسابرسی شونده،نوع فعالیت آن یا موقعیت مکانی آن آگاه باشند و با ان منطبق شوند

🌀ارائه منصفانه:حسابرسان متعهد هستند گزارش‌های خودشان را دقیق و صادقانه ارائه کنند. به این معنی که شایسته نیست حسابرسان هیچ اطلاعاتی را مخفی نگه دارند یا برای لطمه نزدن به احساسات شما یا حفظ مشتری،حقیقت را کتمان کنند.حسابرسان چیزی را به مشتری خواهند گفت که برای بهبود سامانه‌ی مدیریتش به آن نیاز دارد، نه چیزی که می‌خواهند بشنود.زمانی که یک حسابرس با مشتری خود صحبت می‌کند باید تا حد امکان دقیق، کامل و هدفمند صحبت کند.
به‌علاوه، لازم است حسابرسان موانع قابل توجهی که در زمان انجام حسابرسی به آن مواجه شده‌اند و هر اختلاف عقیده‌ی حل نشده‌ی دیگری را که بین حسابرسان و سازمان تحت حسابرسی وجود دارد گزارش کنند.

🌀مراقبت حرفه‌ای:از قضاوت صحیحی برخوردار باشند و دقت خوبی را در زمان حسابرسی سامانه‌ی مدیریتی مشتری‌شان به خرج دهند.“مراقبت حرفه‌ای”بسته به “اهمیت کاری که حسابرسان به آن می‌پردازند و اطمینانی که به آن‌ها می‌شود” متفاوت است.از این‌رو بهتر است حسابرسان همیشه از قضاوت‌های منطقی بهره بگیرند و در کارهای حسابرسی با دقت زیادی عمل کنند.
برخورد  آنها با سازمان‌های کوچک و بزرگ یکسان باشد و هیچ یک را بر دیگری برتری ندهند و بهترین کار را برای حسابرسی مشتریان ارائه دهند.

🌀محرمانگی:هر سازمانی حق دارد از اطلاعات خود محافظت کند،تا از سودجویی طرف‌های دیگری با استفاده از این اطلاعات جلوگیری کند.حسابرسان به منظور کمک به شناسایی نقاط ضعف موجود در فرآیند داده‌ها و تعیین موقعیت‌های بهبود موجود به داده‌های تفصیلی زیادی دسترسی دارند. ممکن است این داده‌ها بخشی از شواهد مربوط به ناسازگاری عمده یا جزيی موجود درآن سامانه مدیریتی باشند.
شناسایی نقاط ضعف تا آن‌جایی در گزارش حسابرسی ادامه پیدا می‌کند که اطلاعات ارائه شود.

🌀استقلال:اگر حسابرس مستقل از طرف سازمان مورد حسابرسی باشد،ارائه (یا گزارش) حسابرس از یافته‌ها را می‌توان منصفانه،بدون نقص و هدفمند دانست.حفظ هدفمندی برای یک حسابرس مستقل، ساده‌تر از فردی درون آن سازمان است.

🌀رویکرد مبتنی شواهد:این اصل حسابرسی همان چیزی است که هدفمندی را به همراه دارد